11.28.2006
today.
Uhm. Kaninang umaga. Gumising ako ng quarter to 4 o'clock para maligo at mga 4:30 ay natapos akong maligo. Kumain ako at natapos ako ng mga 5. at ngbihis ng pampasok, humingi ng pera at umalis.Dumating ako sa skul ng mga 6:30 or something. Tapos.
Sinubukan kong gawin yung assignment sa math pero tinamad ako kaya kumopya na lamang ako kay Miguel Navarro. At ayun. Nakaperfect naman ako. Ang tanging nagawa ko lang na mabuti ngayong araw na ito ay wala. Napaka-lame na araw na ito para sakin ngunit hindi ko alam kung bakit. Hay. Bakit ba ganito. Sadyang bang automatic ang pagiging malungkot ko sa simula palang ng araw at matatapos toh pag natulog na ako? Tae!
Siguro nga sya lang talaga makapagpasaya sakin. Bakit ba lagi nalang siya ang nasa puso't isipan ko? Eh may mahal na naman siyang iba! Ansakit nun noh? Ung nakikita mo saling naglalaplapan at nagyayakapan ng sobra sobra sa mismong harapan mo pa! MANHID!
Tama na pagiging emotional ko. Tae.
eto nga pala poem para kay ewan.
It's true when i say i love you
coz you're always making me happy when i feel blue
Every night i talk to you and my pain fades away
i wish you'll be my friend forever and hope you stay
You brighten up my darkest days
By your mysterious funny ways
And even though i'm nothing to you
I'll juz wanna let you know that i'm always here for you
I juz dont know why i trust you that much
Coz i juz met you a couple of months and meeting you was just a hunch
But i wish you could be there for me
Coz you're the one that could set me free
Ang pagawa ng poem ay ang aking inaatupag kapag sobrang "emo" ako. At as you can see. about sa love na naman. Hay. Love talaga!
Bubugbugin ko na yang love na yan eh! HIYAAAH! Daming nasasaktan dahil sa love na yan eh. LALO NA AKO! ;'c
Can anybody help me coz im really hurting. Anybody, please... accept my love.
♡ I'll remember you { Martes, Nobyembre 28, 2006 }
Name : Daniel