Nung Friday, ginanap ang send-off and turn-over program naming mga seniors. Bangag halos ang buong 4-43 dahil wala kaming tulog pagkat nag-cram kami ng mga proyekto na isusumite ngayong araw na to tulad ng Filipino, English at Math.

7 am palang pinababa na kami sa Mendiola Hall para pumila habang ang mga undergraduates ay naghihintay na sa loob. :(

Nalulungkot ako kasi nga send-off. Nakakaiyak kasi kumanta si Ms. Limcumpao. Ayoko na sanang magdrama ulit kaso hindi maiwasan eh. Nakakagago lang yung part sumayaw yung first place sa Gospel Music Festival para daw samin eh nakatalikod naman sila samin. Ang gaganda ng mga likod nila eh. :))

Last regular school day na to at final exams na namin sa monday. Masaya naman pero hindi ko matanggal sa mukha ko yung lungkot na patapos na nga talaga ang high school. Nagsisisi nga ako ngayon kasi hindi ko talaga nabigay ang lahat ko ngayong araw na to eh.

Sobrang mamimiss ko ang San Beda College Rizal Campus. Mamimiss ko ang mga tao dito.

Mamimiss ko sina:

Mr. Sigua sa mga times na napapaiyak niya ako.

Mr. Sonajo sa mga pagkakataon na pinatatawa niya kami.

Ms. Bandala sa pagaaruga sa amin bilang isang mabuting tagapayo at kaibigan.

Ms. Yusores sa pagpapasensya sa pagtulog namin sa klase niya.

Mr. Salazar na nagturo samin bagama't hindi direkta na kailangan namin siya para matuto Math IV at wala kaming maiintindihan kapag wala siya.

Mr. Cubacub sa pagtuturo samin kung pano sumayaw ng CHA CHA CHA, IRISH LILT at pagpapakita samin na nasa ARTS talaga ang passion ng 4-43.

Mr. Jordan Cruz para sa pagunawa sa katarantaduhan ng section namin at sa pagturo samin kung pano kumanta ng round song at kung anu-ano pa.

Mr. Vic Cruz para sa mga free period na nakukuha namin pagka't hindi siya dumadalo sa aming mga pagtitipon.

Ms. Rivera sa pagtuturo samin ng kung anu-anung bagay na computer related pero sa tingin naman namin ay hindi namin magagamit sa kolehiyo, salamat narin.

Ms. Yabut para sa mga routine interview, tulong sa term paper at pagpapasensya sa section namin.

Ms. Rosario na kahit na baguhan pa lamang siya e sinikap niyang makisama sa magulo at maingay naming pangkat at maturuan kami sa abot ng kanyang makakaya.

SALAMAT SA LAHAT NG GURONG MGA ITO.

Salamat rin kay Ms. Adriano at Mr. Baguinon sa pagiintindi sa aming pangkat kung meron mang onting pagkakalabuan.

MARAMING SALAMAT SA MGA TAONG SUMUSUNOD:

Bea Sigua, Mikko Dela Cruz, Vanessa Gesta, Kristine Llano, Daday Santos, Katz Rullan, Akeem Aragon, Joanalou Pablo, Angelo Antonio, Joven Masuda, Paolo Chua, Paolo Quimbo, Nap Arnaiz, Julian Cirineo, Karlo Capistrano, Erwel San Buenaventura, Dominic Orino, Mutya Camba, Lea Ribaya, Ton Carlos, Jaydee Beleno, at marami pang iba.

pasensya na sa mga hindi namention. medyo dalawang araw na kasing pending tong post na to.

thank you sa inyo kasi kundi dahil sa inyo, hindi magiging ganito kalungkot ang pagtatapos ng high school ko. naging kapanapanabik ang bawat araw sa eskwela dahil sa inyo at my high school life won't be the same without you guys.

TO BE CONTINUED. :D

Oo. As you may have read from other blogs, last day regular school day na ng mga seniors bukas. Medyo sentihan eto at hindi ko lang maimagine kung gaano ako iiyak bukas. Sige sabihin na nating meron pang monday hanggang wednesday next week pero iba parin yung feeling na alam mong huling araw mo na para umupo sa silild aralan ng inyong pangkat at makasalamuha ang mga kaklase mo para magkaroon ng klase sa iba't ibang asignatura para sa huling pagkakataon. HULI NA KASI EH. Hindi na mauulit pa.

Alam kong magkikita pa kami ng napakaraming araw para sa mga graduation practice at kung ano ano pa pero hindi na kami sa classroom nun eh. Saka practice nalang yun. Wala nang aral. Although masaya yung thought na wala nang araw, after nung graduation practices at dumating na yung graduation day, ano na? Wala na, tapos na. :(

Yun ang nakakalungkot. Kasi hindi naman natin sigurado kung magkikita pa kaming lahat muli. Hindi naman kami lahat magiging magkasama sa mga kolehiyo na papasukan namin. Baka yung iba magiibang bansa na.

Masakit isipin na after 4 years, matatapos na lahat. Maghihiwalay na kami.

SIge sabihin natin na dapat nga natin tanggapin kasi wala namang permanente sa mundo. Pero hindi madaling gawin yun eh, madali lang siyang sabihin.

Kung ikaw nga hindi mo rin kaya yung ng ganun ganun nalang eh. I dare you, kaya mo bang mahiwalay sa taong nakasama mo na ng apat na taon? Diba mahirap?

Pero wala na tayong magagawa. Andiyan na ang pagtatapos ng kalsada. Wala na tayong patutunguhan pa. Wala na tayong choice kundi harapin na ang dead end at tanggapin ang katapusan.

Sabagay, bata pa naman kami eh. Madami pa kaming mararanasan sa hinaharap. Pero ang tanging panata ko sa buhay ko, hinding hindi ko makakalimutan ang high school life ko. Sa dami ba naman ng taong pumasok sa buhay ko, nanakit, nagmahal at nagpasaya, makakalimutan ko ba naman lahat yun?

Sa kabuuan, masaya ang high school. Wag ka lang papaapekto sa mga tao sa paligid mo at sa gabundok na requirements na sumasalubong sayo. Masarap takbuhan pero hindi mo matataguan.

Tama na, ilang beses na ba ako nagpost tungkol dito. Nakakasawa narin eh. Hantayin nalang naitn yung moment na talagang ngumagawa na ako at hindi ko na kaya kasi maghihiwalay na at wala nang magagawa pa.

Last regular class monday sana namin ngayon. Kaso ginawang school holiday kaya napurnada.

Nagcram ako kaninang hapon ng project sa Elective at take home exam sa GICP. Nakakabangag at puta, sumakit ang ulo ko. Hindi tuloy kami nakaalis ni mother para mag-canvass ng damit para sa Grad Ball at graduasyen. Ang big deal kasi sa kanila eh. Hay.

Andaming pang babayaran, nakakairita.

2800 sa Grad Ball.
18++ para sa barong sa graduation.
15++ para sa sapatos sa grad ball at graduation
8++ top para sa grad ball

WAH. Nababaliw na ako. Andami kong gastusin. Nakakhiya na nga sa kanila eh. Puro nalang ako gastos. Wala na akong ginawa kundi gumastos ng gumastos. Nakakarita. Tapos ambababa pa ng mga grade na binibigay ko sa kanila. Feeling ko tuloy wala akong kwentang anak, pamangkin at apo.

Well anyways. Good thing narin na lalake ako at hindi ko masyadong kailangang problemahin ang suot ko sa grad ball kasi isang simpleng coat and tie lang naman ang akin. Hindi ko kailangan magpagtahi ng bonggang fashiyown na gown at gwapong date (well, pwede rin yung gwapong date!).

Gusto ko ng gwapong date. :)) Pero may kadate na ako eh. SI KRISTINE JOY "Ligaya" LLANO ang kadate ko. :D

Oh well.

LILIPAD AKO!!

Eto na yung part ng taon na nagbibilangan na ang mga fourth year tulad ko ng mga lasts nila. Last christmas party, last convocation, last integration, last frolics, last field trip, last retreat, last math/science/tle/english weeks, last teachers' day, at kung ano ano pang mga lasts na hindi ko na maisip dahil sa sobrang pagdadrama kong to.

Biruin mo, parang kelan lang nung unang araw na pumasok tayo ng San Beda Rizal. Nung nakilala natin yung mga first year classmates natin at kung pano ako nasindak sa first year adviser namin. Parang kelan lang nung 2005 pa at lahat tayo ay mga totoy at nene pa. Ngayon, tangina, fourth year na tayo at gagraduate na sa Marso. Ilang linggo nalang ang nalalabi mageexam na tayo.

We have to admit, bilang na talaga ang mga araw natin. Ayoko man sa sarili ko isipin ang mga bagay na to, hindi ko talaga maiwasang bagabagin ng mga multong umaaligid sa akin. Multong nagpapaalala ng nakaraan at nagpapakita ng hinaharap. Multong nagpapatunay na lahat ng bagay ay may katapusan.


Siguro sawang sawa na kayo sa kababasa ng kadramahan tungkol sa pagdating ng graduation mula dito sa putanginang walang kwentang blog na to, pero dito lang kasi ang nakakapaglabas ng saloobin kasi pag sa harap niyo mimo ko sinabi lahat ng to, well babarahin niyo lang ako at sasabihin na masyado akong whatever to think of these fucking things.

Hindi ko naman kasi kayang iwasan ang pagiisip sa mga bagay na ganito kasi puta, anjan na po sila. Hindi na po matatakasan. Ang ikinalulungkot ko lang naman eh malapit na tayong lahat maghiwa-hiwalay. Pagkatapos ng apat na taon nating magkakasama, na parang bagyo lang na dumaan sa mga buhay natin, magkakahiwa-hiwalay na tayo. Hindi rin naman sigurado kung magkakausap pa tayong lahat muli, magkikita o makakapagbalitaan kahit minsan.

Mahirap din isipin para sakin na matatapos ang taon na to na may nasirang pagkakaibigan na hindi ko na maayos pa. Parang imposible na kasi. TAKOT na akong lapitan pa siya ulit dahil natatakot akong mareject, mamata, at maalipusta. Gustuhin ko man ayusin ang lahat ng pagkakalabuan naming dalawa, huli na ang lahat. Sira na ako sa kanya, at nawalan na akong ng pagasa.

Oo, sayang yung pagkakabigan na nawala dahil sa kabobohan naming dalawa. Ika nga ni Ms. Yusores, it takes two to tango, so hindi pwedeng ako lang ang at fault sa sitwasyon namin, meron din siyang pagkakamali, kasalanan, kabobohan.

Oo, bobo ako kasi hindi ko pa sinunod yung gusto niyang mangyari. Hindi ako lumayo nung sinabihan niya akong lumayo. Sana sinunod ko nalang, para hindi na nagkakagaguhan. Mali din naman siya dahil hindi niya nakita na gusto ko lang makapaghiwalay ng matiwasay, makapaghiwalay ng walang sama ng loob. Walang hinanakit. No hard feelings sabi nga nila.

Sana rin hindi ko na ako nandamay pa ng iba na alam ko naman na sumasakay lang sa kakaibang trip ng taong hindi ko na maiintindihan ang pagtakbo ng utak. Bagay na bagay nga sakin yung kantang Decode ng Paramore eh.


I used to know him so well. Pero ngayon, nagbago na siya. Hindi na siya yung ANGELO ANTONIO na nakilala ko nung chemistry class nung third year. Hindi na siya yung Angelo-ng naging kaibigan ko, sandigan, confidante.

Akala ko noon pinagkatiwalaan niya ako, akala ko noon buo ang loob niya sakin. Akala ko, akala ko. Isa nga ako sigurong bobo para isipin yon. Napakabobo ko. NAPAKABOBO.

Hindi ko rin alam kung bakit napunta sa pagdadrama ko tungkol kay Angelo ang post na to, pero itutuloy ko parin.

Siguro masasabi mo ngayon na nagpapakabitter ako dahil sa past na yun pero, past is past eh. Hindi ko na talaga mababago yun. Ang tanging masasabi ko nalang talaga eh, sayang. SOBRANG SAYANG.

Balik school.

Sana, sa nalalabing mga araw, punuuin natin ng ligaya ang ating puso at ipunin natin ng saya ang ating araw araw na buhay.

Basta ang alam, ang tanging bumubuhay sakin ngayon, ang 4-43 na natutunan ko nang mahalin at sobrang iiyakan ko pagdating ng graduation.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------











Pre-Law Congress kanina. Oh yes. Sobrang nakakapagod. Mainit pa dahil sa punyetang barong na suot namin. Mas mukha kaming ushers eh. Dapat kami nalang yung naka corporate attire. Coat, Tie and everything.

Una yung grupo ni Pan. Tapos yung grupo nina Ysabel. Tapos kami na. Tapos sina Katreena. Tapos sina Daday. Then Bea. Tapos finale sina Yadj.

Best Presentor (SP?) - Panyarak Roque
Best Defendant - Yadj Juanico
Best Action Research - Yadj's group.

Hindi kami nageexpect na magkakaron kami ng kung ano mang award kasi maaga kami natapos sa paper at tinamad na kaming ayusin pang muli. :)) Nakakatamad naman kasi talaga eh. Sobrang daming *qoute, unqoute* LAPSES nung action research namin. Haha. Ang nakakagago pa nun, nagse-space out kaming dalawa ni Julian. Yung tipong *panelist asks question* us: "Huh? Ano daw yung question?" hahaa. Almost lahat ng tanong ganun kami.

Minsan pa nun, may tanong na kaya kong sagutin pero naunahan ako ng isang groupmate na MALI naman yung sagot. Nakakairita tuloy. Sasagot-sagot pa kasi eh. Hindi naman niya alam. Oh well. Wala narin namang use ang pagsasayang ko ng web-space. TAPOS NA PO. :))

Nakakatawa rin ang choice of words ni Mrs. Arlene Valerio-Coronado dahil sa sobrang lalim eh hindi mo na tuloy maintindihan. Napapa-"HUH" kami lalo ni Julian.

Ex.
Delineation
Lament
Herring
at kung anu-ano pa na hindi naman dapat na muna ginagamit sa isang mababaw ng pangungusap.

ANYWAYS,


And so the first blood has been drawn.



Goodluck to the other section. May the force be with you.

Long time no talk.

Andaming nangyari these past few days. Isa na dun ang "DANGER" na hindi daw ako maka-graduate. Hindi pa naman actually filed yung case pero andun na yun eh. So ang magagawa ko nalang, maayos lahat ng gusot. Nakakabaliw na eh.

Nagaway na kami ng nanay ko kanina dahil dito. Nakakabobo na lahat eh. Ayoko pa naman sa lahat yung napaka-babaw na pangyayari pinalalaki. Nakaka-ulol eh.

Dahil sa simpleng tanong aabot sa ganito? Eh hindi nga niya napatunayan na nakapagsagot nga ako. Hindi ko rin gets kung asan ang disrespect dun eh nasa tama na ako.

Goodluck nalang talaga sakin.
Papatay nalang siguro ako ng tao kapag hindi ako nakagraduate.
At malamang sa hindi, yung gumawa ng term paper na yun ang papatayin ko.

Name : Daniel
Nick : same as above
Age : currently 17
D.O.B : may 22 1992
Horoscope: gemini
School: why the hell do you want to know? are you going to kidnap me or something?





Disyembre 2005, Enero 2006, Pebrero 2006, Marso 2006, Abril 2006, Mayo 2006, Hunyo 2006, Hulyo 2006, Agosto 2006, Setyembre 2006, Oktubre 2006, Nobyembre 2006, Disyembre 2006, Enero 2007, Pebrero 2007, Marso 2007, Abril 2007, Mayo 2007, Hunyo 2007, Hulyo 2007, Agosto 2007, Nobyembre 2007, Disyembre 2007, Enero 2008, Pebrero 2008, Marso 2008, Mayo 2008, Agosto 2008, Setyembre 2008, Oktubre 2008, Nobyembre 2008, Disyembre 2008, Enero 2009, Pebrero 2009, Marso 2009, Abril 2009, Agosto 2009, Setyembre 2009, Oktubre 2009, Nobyembre 2009,


Designer: inkSPLASH
Resources: 1 2 3